Wat vinden we in een bestek?

Bij het maken of veranderen van een bouwwerk moet iedereen die hierbij betrokken is, exact weten:

1. welke werkzaamheden moeten worden verricht;
2. welke materialen moeten worden toegepast;
3. onder welke voorwaarden het werk moet worden uitgevoerd.

Deze gegevens worden vastgelegd in een bestek. Volgens het Burgerlijk Wetboek (art. 1646) is het bestek 'de basis van de bouwovereenkomst, waardoor het juridisch bekrachtigd is. Bij genoemde omschrijvingen in het bestek behoren tekeningen waarop het project volledig is aangegeven. Deze zijn bedoeld Als toelichting op het bestek; hiermee vormen zij een geheel. Op deze bestektekeningen zijn aangegeven de situatie, de plattegrond, de gevels, enkele doorsneden, de balklagen of andere constructies, de fundering, de riolering, het kapplan en soms enkele details (zie de voorbeeldprojecten 1 en 2). Duidelijk is, dat bestek en tekeningen met elkaar in overeenstemming moeten zijn. Zijn er verschillen hiertussen, dan is bindend wat in het bestek beschreven is.

In de procedure van het bouwen (van initiatief tot oplevering) is bet maken

van een bestek een duidelijke mijl paal. Het bestek sluit de ontwerpfase af.

Het is een belangrijke informatie- en communicatiebron voor de prijsvorming en de uitvoeringsfase. Komen er geschillen, dan kent de bouwnijverheid een Raad van Arbitrage, die geschillen moet beslechten. Indien aarmemers tijdens het berekenen van de aanneemsom vragen heb, kunnen zij op een door de architect aangegeven dag inlichtingen krijgen. De verstrekte inlichtingen worden vastgelegd op een nota van

inlichtingen. Ook is het mogelijk met de architect op het toekomstige bouwterrein te gaan kijken en daar vragen te stellen. Het verslag waarin de bij deze aanwijzing verstrekte gegevens zijn vastgelegd, noemt men het proces-verbaal van aanwijzing.

Samengevat: een bestek bestaat uit:

1. de beschrijving van het werk;
2. de bij deze beschrijving horende tekeningen;
3. de voor het werk geldende voorwaarden;
4. de nota van inlichtingen;
5. het proces-verbaal van aanwijzing.

De indeling van het bestek

Het bestek bestaat uit twee delen:

1. een juridisch gedeelte;
2. een technisch gedeelte.

In de algemene regelen van de Bond van Nederlandse Architecten BNA wordt onder een bestek verstaan: een nauwkeurige omschrijving van het te maken werk (dus het technische gedeelte) en de voorwaarden waaronder dit moet worden uitgevoerd (het juridische gedeelte). De benaming daarvoor luidt: Bestek en Voorwaarden. De juridische voorwaarden hoeven natuurlijk niet voor elk nieuw werk opnieuw geformuleerd worden. Hetzelfde geldt voor een aantal technische zaken. Toch is er wel behoefte aan eenvormigheid in de bestekken. Daarom is er naar gestreefd, de bestekken

in tot delen in vier afdelingen:

De eerste drie afdelingen golden voor elk werk. Daarom zijn deze op gedeeld in voorschriften waarnaar verwezen kan worden. De vierde en laatste afdeling van het bestek is toegespitst op het te maken werk en zal daarom. voor elk werk opnieuw geschreven moeten worden. Er zijn echter wel afspraken over de indeling van de Vierde afdeling.

Het verband tussen UAV, AVW en ABB

Zoals vermeld behoeft een aantal zaken niet opnieuw beschreven te worden. Dat wordt ook niet gedaan; of wordt verwezen naar een klein boekje, de Algemene Voorschriften voor de uitvoering en het onderhoud van werken onder beheer van het Departement van Waterstaat (AV) 3.2. Dit boekje is vastgesteld bij Koninklijk Besluit van 30 augustus 1932, In 1939 is een aanvulling vastgesteld. In 1968 is er een aanpassing gekomen, waarbij de Eerste afdeling word vervangen door de Uniforme Administratieve Voorwaarden (UAV) en er kwamen enkele aanvullingen. Voor de werken onder het beheer van de Minister van Verkeer en Waterstaat noemde men dit de Algemene Voorwaarden voor de uitvoering van Werken 1968 (de AVW 1968). Voor de werken die ressorteerden onder het Ministerie van Volksgezondheid, was de AVW 1969 een goed uitgangspunt om als basis te worden opgenomen in debestekken.

Ook hieraan werden in 1968 enkele aanvullende voorschriften op de Eerste en Tweede afdelingen toegevoegd. Zo ontstond de Algemene Bepalingen voor de uitvoering van bouwwerken 1968 (ABB 1968) Als een bestekschrijver gebruik wil maken van bestaande voorschriften. kan hij verwijzen naar deze voorwaarden en bepalingen. Uiteraard zal voor waterbouwkundige werken de. AVW 1968 van toepassing worden verklaard en voor bouwkundige werken de ABB 1968.

De UAV

De meeste mensen die met de bouw te maken hebben, kennen de Uniforme Administratieve Voorwaarden onder de afkorting UAV. Het is een regeling uit 1968 die de verhouding tussen opdrachtgever en aannemer regelt. Na ruim twintig jaar kwam een herziening tot stand onder de naam UAV 1989. Er is een harmonisatie gekomen, waardoor de UAV nu geschikt is om algemeen en zonder meer te worden gebruikt. Algemeen wil hier zeggen: voor overheidswerken en particuliere werken; zonder meer betekent: zonder dat in bestekken nog allerlei afwijkingen van de UAV worde opgenomen.

Aan het brede overleg over de herziening van de UAV hebben alle partijen uit de opdrachtgevende, ontwerpende en uitvoerende bouwbedrijven deelgenomen. Het resultaat is, dat de UAV is gemoderniseerd: de opvattingen van nu zijn erin verwerkt. Daarmee is van de UAV een evenwichtig systeem gemaakt, dat een redelijk evenwicht waarborgt tussen de belangen, verantwoordelijkheden en risico's van opdrachtgever en aannemer.

De indeling van de UAV

De UAV bevat vijftien hoofdstukken, een bijlage A en een formulier B. Bijlage A is een voorbeeld om een gevolmachtigde aan te wijzen; in formulier B kan de eigendom van de bouwstoffen worden aangegeven 3.4, 3.5. De vijftien hoofdstukken zullen we kort samenvatten.

Het STABU-bestek

Standaardisatie ten aanzien van de inhoud en structuur van de huidige bestekken kan worden opgemerkt dat deze, zelfs voor gelijksoortige bouwwerken, ten opzichte van elkaar weinig overeenkomsten vertoonden. Voor vrijwel iden tieke projecten waren. de bestekken veelal totaal verschillend gestructureerd en geformuleerd. Met name voor de ontvangende partijen gaf dit nogal wat ongemak. Kortom de traditionele bestekken vormen een belemmering in het streven te komen tot een meer procesmatige aanpak van het bouwproces. Bestekken die passen in de bouwpraktijk zijn afgeleid van een goede bestekssystematiek. Voorbeelden daarvan zijn:

• STABU-besteksystematiek voor de woning- en utiliteitsbouw – 1990
• RAW-bestek voor de Grond, Weg- en Waterbouw.

De stichting STABU

De Stichting STABU is een samenwerkingsverband tussen een aantal partners in de bouw. In de STABU participeren de volgende organisaties:

• AVBB, het Algemeen Verbond Bouwbedrijf;
• BNA, de Koninklijke maatschappij tot bevordering der bouwkunst Bond van Nederlandse Architecten;
• het Ministerie van Defensie;
• het Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu beheer;
• NCIV, het Nederlands Christelijk Instituut voor Volkshuisvesting;
• NEPROM, de Vereniging van Nederlandse Projectontwikkeling Maat- schappijen;
• NVTB, het Nederlands Verbond Toelevering Bouw;
• NWR, de Nationale Woningraad;
• ONRI, de Orde van Nederlandse Raadgevende Ingenieurs;
• UNETO, Unie van Elektrotechnische Ondernemers;
• VNG, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten;
• VNI, de Vereniging van Nederlandse Installatiebedrijven.

In de sTABu-bestekssystematiek voor de woning- en utiliteitsbouw – 1990 gaan samen

• het Standaard Referentiebestek voor de Woningbouw (SRW);
• het Standaard Referentiebestek voor Onderhoud en Woningverbetering (SROW);
• het Standaardbestek voor de Burger- en Utiliteitsbouw (STABU).

De STABU-bestekssystematiek voor de woning- en utiliteitsbouw – 1990 wordt uitgegeven en beheerd door de Stichting STABU, te Ede.

De STABU-bestekssystematiek

De STABU-bestekssystematiek is een instrument voor de bouw- en installatiesector dat fundamenteel afwijkt van de systematieken van zowel SR(O)W als het oorspronkelijke STABu-standaardbestek. Oorzaak hiervan is de ontwikkeling van de informatica in de bouw- en installatiesector.In het systeem. is de kennis, die was vergaard in SR(O)w en STABU, opnieuw geordend en verder uitgebreid. In de toekomst zal verdere uitbreiding

plaatsvinden en is eveneens ruimte aanwezig voor uitbreiding van de systematiek. Kortom het is een systeem, om met behulp van de computer op eenvoudige wijze projectbestekken te maken en te bewerken.

Programmatuur

Om. de STABu-bestekssystematiek te kunnen gebruiken is het noodzakelijk dat u beschikt over een speciaal computerprogramma. De Stichting STABU heeft hierover afspraken gemaakt met systeen-huizen.Deze systeemhuizen kunnen door STABU goedgekeurde verwerkingsprogrammatuur leveren voor de gangbare computersystemen.

De opzet van de STABU-bestekssystematiek

De STABu-bestekssystematiek voor de woning- en utiliteitsbouw - 1990 is primair bedoeld voor een nauwkeurige, efficiente en. systematische beschrijving van bouwprojecten, inclusief installaties, in bestekken en andere project documenten. In de systematiek worden verbindingen gelegd tussen algemene en. projectgerichte voorwaarden en specificaties. De algemene voorwaarden en specificaties zijn deels gebaseerd op publicaties buiten de systematiek en. Deels op onderdelen binnen de systematiek. De systematiek maakt daarbij optimaal gebruik van automatiseringshulpmiddelen, met tal van mogelijkheden voor koppelingen met andere systemen. De specificaties kunnen naar de behoefte van de gebruiker een onafhankelijk van de wijze van opslag worden geordend in elementgerichte, werksoortgerichte of materiaalgerichte bestekken, in vraag- en aanbodbestekken, en in~ nieuwbouw-, renovatie- en. onderhoudsbestekken.

De systematiek wordt geleverd. in de volgende onderdelen:

• De STABU Standaard 1990.
• De STABU-bestanden; dat zijn computerbestanden en gedrukte uitvoeringen van de bestanden, bestaande uit:
• de STABU Catalogus Voorbladen;
• de STABU Catalogus Aanvullende Bepalingen;
• de STABU Catalogus Werkbeschrijving;
• de STABU Specificatiebladen;
• de Handleiding.
• Een besteksverwerkingsprogramma.

Algemene voorwaarden en specificaties

De systematiek is mede gebaseerd op de volgende algemene voorwaarden. en specificaties:

• De Uniforme Administratieve Voorwaarden voor de uitvoering van werken 1989 (UAV), opgenomen in de STABU Standaard 1990.
• De Standaard Administratieve Bepalingen, opgenomen in de STABU Standaard 1990.
• De Standaard. Technische Bepalingen, opgenomen in de STABU Stanclaard 1990.
• Normen, praktijkrichtlijnen. en andere publikaties van het Nederlands Normalisatie Instituut NNI, waarnaar wordt verwezen.
• Internationale en buitenlandse normen en richtlijnen, waarnaar wordt verwezen.
• Beoordelingsrichtlijnen. van organisaties aangesloten bij de Vereniging van Certificatie-instellingen in de bouw in Nederland (Vecibin), waarnaar wordt verwezen.
• Voorschriften. en richtlijnen van organisaties zoals CUR, COT, CROW e.d.,waarnaar wordt verwezen.

Genoemde voorwaarden en specificaties zijn niet automatisch en op alle onderdelen van toepassing, maar moeten als zodanig van toepassing worden verklaard door een algemene verklaring of door een verwijzing. De STABU Standaard 1990, en daarmede de UAV 1989, de Standaard Administratieve Bepalingen en de Standaard Technische Bepalingen worden algemeen van toepassing verklaard. De andere genoemde voorwaarden zijn alleen van toepassing wanneer er vanuit specificaties naar wordt verwezen. In de STABU Standaard is vastgelegd dat het noemen van de desbetreffende algemene voorwaarden of specificaties voldoende is om deze van toepassing te laten zijn.

De STABU Standaard 1990

De STABU Standaard 1990 is het boek dat algemene voorwaarden bevat, dan wel naar algemene voorwaarden verwijst. De in de STABU Standaard 1990 opgenomen algemene voorwaarden zijn:

• de Uniforme Administratieve Voorwaarden voor de uitvoering van werken 1989 (UAV);
• de Standaard Administratieve Bepalingen;
• de Standaard Technische Bepalingen;
• Proeven, bijlage 2 (verplicht gesteld in deze standaard).

De STABU Standaard 1990 moet in bestekken van toepassing worden verklaard.

Standaard Technische Bepalingen

In de Standaard Technische Bepalingen zijn, naast procedurele zaken, ook begripsomschrijvingen en algemene kwaliteitseisen opgenomen en. kwaliteitsklassen gedefinieerd. De Standaard Technische Bepalingen zijn daartoe volgens een vaste indeling gestructureerd (de 'zevendeling'):

1. Begrippen.
2. Eisen en uitvoering
3. Informatie-overdracht
4. Risicoverdeling en garanties
5. Bijbehorende verplichtingen
6. Bouwstoffen
7. Meet- en. verrekenmethoden

Projectgerichte voorwaarden en specificaties

Projectgerichte voorwaarden en specificaties worden in de systematiek beschreven met behulp van de volgende beschrijvingsmodulen:

• bepalingen;
• bestekposten (werkbeschrijvingen).

Bij projectgerichte voorwaarden worden de volgende soorten bepalingen onderscheiden:

• algemene gegevens;
• Algemene gegevens zijn in de STABU-bestanden opgenomen in artikelen. van hoofdstuk 00 (zie bijlage A, blad 1 aan het eind van dit hoofdstuk). Het betreft hier bijvoorbeeld informatie over het werkterrein, grondgegevens, gegevens over grondwaterstanden, de ligging van kabels, werkzaamheden derden, e.d. De STABU-bestanden bevatten voorts voorbeelden. voor voorbladen, en bijlagen die het geschreven deel van het bestek completeren.
• voor het werk geldende voorwaarden;
• In dit onderdeel is de tekst opgenomen voor het van toepassing verklaren van de STABU Standaard 1990. Dit gebeurt in het eerste artikel van hoofdstuk 0 1.
• aanvullende administratieve bepalingen;
• De aanvullende administratieve bepalingen zijn eveneens opgenomen in hoofdstuk 01. Een van de subparagrafen bevat artikelen die direct zijn verbonden met de UAV. Waar de UAV nadere uitwerking behoeft zijn aanvullende bepalingen in de STABU-bestanden aanwezig die desgewenst in het bestek kunnen worden overgenomen. In hoofdstuk 01 zijn verder nog aparte subparagrafen voor omvangrijke onderwerpen, zoals verzekeringen opgenomen.
• aanvullende technische bepalingen.
• Aanvullende technische bepalingen komen in de overige hoofdstukken voor. De relatie met de STABU Standaard wordt mede tot stand gebracht door ook hier de 'zevendeling' te hanteren. Een aanvullende technische bepaling is een specificatie waarvan de inhoud betrekking heeft op technische zaken.

Elke bepaling is zelfstandig en. is in principe niet afhankelijk van andere bepalingen.

VOORBEELD:

Een groep bepalingen heeft de volgende vorm:

##.0#.## ARTIKELTITEL

01.Eerste bepaling

Tekst van de bepaling

02.Volgende bepaling

Tekst van de bepaling

Voor de artikeltitel staat het artikelnummer. Dit nummer is opgebouwd uit:

• het hoofdstuknummer (eerste 2 cijfers)
• het paragraafnummer.(derde cijfer, altijd een 0)
• het subparagraafnummer (vierde cijfer)
• een vijfde en zesde cijfer.

Het vijfde en zesde cijfer hebben een betekenis die afhankelijk is van het soort bepaling.

Als de STABU-bestanden niet de gewenste bepalingen bevatten, is het mogelijk dat de gebruiker zelf een bepaling toevoegt. Een op deze wijze toegevoegde 'vrije' bepaling wordt gemarkeerd door het cijfer 9 in het nummer dat voor de bepaling staat.

Bestekposten

Een bestekpost is een combinatie van specificaties voor het beschrijven van een onderdeel van het werk. Elke bestekpost is onafhankelijk en in principe niet afhankelijk van andere bestekposten. Een bestekpost is altijd opgebouwd uit drie onderdelen;

• een korttekst (wat), dit is de titel van een verzameling specificaties;
• specificaties (hoe en waarvan), beschrijving van bouwstoffen en/of verwerking;
• bouw- of installatiedelen (waar), dit is het onderdeel van het werk dat wordt beschreven.

Een bestekpost heeft een van de volgende vormen:

VOORBEELD:

lay-out 1:

# #-# #-# #-a KORTTEKST

0. Eerste specificatic

Tekst van de specificatie

1. Volgende specificatie

Tekst van de specificatie

.01 Bouwdeel/installatie deel

lay-out 2: Bouwdeel/installatiedeel

SPECIFICATIE (korttekst) -# #-# #-# #-aO1

0. Eerste specificatie

Tekst van de specificatie

1. Volgende specificatie

Tekst van de specificatie

Het korttekstnummer is opgebouwd uit:

• het hoofdstuknummer (eerste 2 cijfers);
• het paragraafnummer (derde cijfer, nooit een 0);
• het subparagraafnummer (vierde cijfer);
• een vijfde en zesde cijfer.

Het hoofdstuk-, paragraaf- en subparagraafnummer hebben betrekking op de hoofdstukken zoals deze ook in de STA13U Standaard voorkomen. Via dit nummer bestaat er daarom een direct verband tussen een bestekpost in het bestek en de algemene bepalingen in de STABU Standaard. Omdat ook de aanvullende bepalingen. deze zelfdc nummering volgen is daarmee de relatie gelegd, bijlage A. Onder een korttekst in het. STABu-bestand zijn specificaties bij elkaar gebracht die met elkaar een complete beschrijving kunnen vormen. Elke specificatie heeft daarbij een eigen volgnummer (het specificatierubrieks nummer) dat voor de specificatie is geplaatst. Via de korttekst wordt de gebruiker eerst naar een specificatiegroep geleid. Binnen die specificatie- groep kan een keuze worden gemaakt uit een van de daar aanwezige specificatievarianten. De keuze van een specificatie is niet verplicht.

De STABU-bestanden bevatten ook voorbeelden. van bouwdelen/installatiedelen en voorbeelden van combinaties van kortteksten met bouwdelen/installatiedelen.

Onder een korttekst uit de STABu-bestanden mag de gebruiker zelf een specificatie toevoegen onder specificatierubriek 9. Als een specificatiegroep geen geschikte specificatievariant bevat mag de gebruiker zelf een eigen 'vrije' specificatie opnemen. Zelfs mogen 'vrije' specificatiegroepen worden opgenomen. Een 'vrije' specificatievariant of specificatiegroep, wordt gemarkeerd door het cijfer 9 in de code (het specificatienummer). Daarnaast heeft de gebruiker ook nog de mogelijkheid een eigen korttekst toe te voegen. In dat geval komt het cijfer 9 in het korttekstnummer te staan en worden alle specificaties onder dat korttekstnummer als 'vrije' specificaties beschouwd.

Specificaties en specificatiegroepen

De projectgebonden beschrijvingen. (bepalingen en bestekposten.) maken. In de systematiek gebruik van specificaties. Tot de systematiek behoort daar- om een omvangrijk bestand met door STABU aangeleverde specificaties. Specificaties van eenzelfde soort zijn bij elkaar gevoegd in specificatiegroepen.

Codering specificaties en specificafiegroepen

Specificaties en specificatiegroepen zijn in de systematiek gecodeerd met een eigen, van geen enkele andere codering afhankelijke codering. Die codering bestaat uit een specificatienummer, waarmee elke in het. Bestand aanwezige specificatie uniek wordt geidentificeerd. Het eerste deel van het specificatienummer wordt. gevormd. door het specificatiegroepsnummer, waarmee een specificatiegroep wordt geidentificeerd.

Hoofdstukken en besteksdelen

De STABU-bestanden bevatten enkele voorbeelden van hoofdstuk-, paragraaf- en subparagraaftitels. Deze voorbeelden zijn ondergebracht in hoofdstukseries. Hoofdstukserie 01 is de verzameling die wordt gebruikt in de STABU Standaard, de artikelnummering en de korttekstnummering.

De volgende besteksdelen zijn in de STABU-bestanden benoemd:

1. Voorbladen
2. Administratieve bepalingen
3. Technische bepalingen
4. Werkbeschrijving
5. Technische bepalingen en werkbeschrijving
6. Bijlagen

Besteksdeel E is een alternatief voor de besteksdelen C en D, in een bestek kan dus de ene of de andere combinatie worden gebruikt:

• A, B, E, Z.
• A, B, C, D, Z.

Specifieke ordeningen en deelverzamelingen

Naast de door STABU aangeboden. ordeningsmogelijkheden kunnen de beschrijvingen ook worden geordend op een door de gebruiker gedefinieerde wijze. Een van de mogelijkheden daarvoor is de sorteercode die de gebruiker kan toevoegen. Maar ook de in de beschrijvingen al aanwezige coderingen. kunnen voor specifieke ordeningen worden gebruikt. EnkeleEnkele voorbeelden van specifieke ordeningen of deelverzarnelingen zijn:

• onderaannerners;
• leveranciers;
• ploegen;
• deelprojecten.

Voorbladen en bijlagen

Voorbladen en bijlagen zijn onderdelen van het bestek die enigszins buiten de systematiek om worden toegevoegd. Toch bevatten de STABu-bestanden ook hiervan voorbeelden. Deze voorbeelden kunnen net als specificaties in de STABu-bestanden worden gekozen. De gebruiker mag ook eigen voorbladen en bijlageri toevoegen, of voorbeelden uit de STABu-bestanden gebruiken.

Versienummer, datum en uitgave

De gebruikers ontvangen regelmatig 'updates' van de STABu-bestanden. De update kan bestaan uit:

• toevoegingen
• wijzigingen van aanwezige onderdelen;
• het laten vervallen van aanwezige onderdelen.

Om de geldigheid van een onderdeel in het bestand te kunnen controleren zijn deze voorzien van een versienummer.

Grote en k1eine projecten

De grootte van een project is voor de toepassing van de systematiek niet van belang. De systematiek is er op gebaseerd dat elk project, groot of klein, in afzonderlijke, van elkaar verschillende onderdelen wordt opgesplitst. In een groot, gecompliceerd project kunnen dat vele verschillende onderdelen zijn en in een klein, eenvoudig projeci minder verschillende onderdelen; aan het principe doet dat niets af.

Bouwkunde en installatietechniek

Hoewel de systematiek als principe niet beperkt is tot een bepaalde sector van de industric, is de invulling ervan beperkt tot de bouw- en installatiesector. De bouwsector betreft alle bouwkundige werken voor bouwobjecten en de directe orngeving daarvan en de installatiesector betreft alle soorten van installaties in en rond die bouwobjecten. Het gebied van de grond-, wegen- en waterbouw wordt gedekt door de RAW-systematiek. De RAW-Systematiek wordt beheerd door de Stichting CROW, evenals STABU gevestigd te Ede. CROW en STABU trachten de systematieken zoveel mogelijk op elkaar Af te steramen.

Onderhoud en beheer

Voor een aantal werkzaamheden (b.v. schilderwerk) die in het kader van het onderhoud van een gebouw voorkomen, zijn beschrijvingen in de bestanden aanwezig. Een beperkt aantal beschrijvingen is beschikbaar op het gebied van herstelwerkzaamheden. Verdere uitbreiding zal nog plaats vinden, o.a. op het gebied van onderhoudsinspecties, schoonmaakwerkzaamheden e.d.

Sloop

Ten behoeve van totaal sloopwerk en partieel sloopwerk zijn beschrijvingen aanwezig. Ook hier kan gebruik gemaakt worden van de informatie die is opgebouwd tijdens de voorbereidings- en realisatiefase.

Tekeningen

Tekeningen representeren het geometrische model van het bouwobject en specificaties geven informatie over de hoedanigheden van de bouwdelen en installatiedelen. Deze beide vormen van informatie vullen elkaar aan. In de bestekpost ligt de relatie met de tekening door de benoeming van het bouwdeel of installatiedeel.

Hoeveelhedenstaat en begroting

In een hoeveelhedenstaat worden van elk bouwdeel en installatiedeel met een eigen specificatie de hoeveelheden gegeven. Terug vertaald naar de systematiek betekent dit dat elke bestekpost kan worden. uitgebreid met hoeveelheidsgegevens. De hoeveelheidsgegevens worden afgeleid van de plaats, vorm en afmetingen van het bouwdeel of installatiedeel en worden verkregen vanaf de tekening. In de systematiek is in deze aanvulling van de bestekpost voorzien. De hoeveelhedenstaat vormt de basis voor de begroting. Naast hoeveelheden zijn voor de begroting nodig: de prijzen van de bouwstoffen en de in te zetten middelen om deze bouwstoffen te verwerken. Die gegevens kunnen worden afgeleid uit de specificaties. Zo kunnen de bouwstofspecificaties worden uitgebreid met prijsinformatie en aan de resultaatspecificaties zouden uren normen kunnen worden gekoppeld.

Samenvattend

• Vroeger;
• Werden voor elk bouwwerk bestekken verschillend van systematiek en van opbouw, wat als gevolg had dat deze bestekken lastig waren voor de mensen wie d’r mee moesten werken.
• Tegenwoordig
• Gestandaardiseerd bestekken, het STABU-bestek, en d’r is een verbinding met de algemene en projectgerichte voorwaarden en specificaties gemaakt. Hiermee is eenvoudig m.b.v. de computer project bestekken te maken.
• Bestekposten
• Een bestekpost is een combinatie van specificaties voor het beschrijven van een onderdeel van het werk. Een bestekpost bestaat uit:
• Korttekst (wat);
• Specificaties (hoe en wanneer);
• Bouwdeel (waar).

Probleemstelling:

In deze opdracht moesten we individueel een aantal besteksbladen schrijven m.b.v. de op school aanwezige software. De opdracht bestaat uit het maken van 4 voorbladen en een minimum van 2 bladen bestek over het aangegeven onderdeel. De hoofdstukken die wij gekozen hebben zijn:

1. Metselwerk (H 22):
2. Schilderwerk;
3. Dakbedekking:
4. Beton (H 21)

Ik heb hiervan het onderdeel beton op mij genomen

Uitwerking:

Zie bijlagen.

Takenlijst:

In onderstaand tabel kunt u overzichtelijk zien wie welke hoofdstukken voor zijn rekening heeft genomen in dit verslag vind u echter alleen de door mij gemmakte besteksbladen Die u als bijlage achterin dit verslag kunt vinden.

Tabel 1. Takenlijst

Conclusie:

Ik heb denk ik deze opdracht naar behoren uitgevoerd hoewel het hier en daar toch moeilijk is om een concreet andwoord te geven. Daarom heb ik veelal naar NEN-normen en het bouwbesluit doorverwezen. Deze heb ik als bijlage weggelaten wel heb ik hoofdstuk nummers en paragrafen opgegeven. Mocht u intresse hebben naar meer informatie over het bouwbesluit verwijs ik u door naar mijn homepage op de linkpagina geef ik een aantal adressen die doorverwijzen naar diverse site’s over en van de "bouw-wereld".

Bronnen:

• Het internet (https://members.tripod.com/mbobouw) .
• Lessen bedrijfskunde dhr.Hijstek

Bijlage:

• Inhoudsoverzicht STABU Standaard 1990

• Besteksbladen gemaakt door Felix Norambuena.

Inhoudsoverzicht

stabu standaard 1990

de STABU Standaard bevat:

• STABU Standaard bepalingen
• Standaard administratieve bepalingen 1
• Standaard technische bepalingen 5
• Bijlage I
• Uniforme administratieve voorwaarden voor de uitvoering van werken 1989 (UAV 1989) 379
• Bijllage II
• Proeven 429